W okolicach Rynku znajduje się budynek dawnego kościoła ewangelickiego. Biała od zawsze była miastem wielokulturowym oraz wielowyznaniowym, stanowiąc przykład tolerancji. W XIX-wiecznej Białej żyli obok siebie katolicy, ewangelicy i Żydzi. Ewangelicy w Białej pojawili się stosunkowo późno, bo dopiero na początku XIXw., natomiast w połowie tego wieku w mieście mieszkały 84 osoby tego wyznania. Działała już wtedy niewielka luterańska szkoła wyznaniowa, a oficjalną działalność rozpoczęła bialska parafia ewangelicka. Wcześniej, za zgodą biskupa wrocławskiego, bialscy ewangelicy mogli sprawować swoje nabożeństwa w kaplicy św. Rocha znajdującej się poza murami miasta. Kamień węgielny pod budowę kościoła ewangelickiego położono 10.06.1872r. Środki na budowę pochodziły z funduszy własnych bialskiej wspólnoty oraz dotacji udzielonej przez protestancką organizację im. Gustawa Adolfa. Uroczyste poświęcenie budowli odbyło się 23.10.1873r., a pierwsze nabożeństwo w nowym miejscu poprowadził pastor Gründel, który opiekował się bialską wspólnotą ewangelicką. Obiekt pełnił funkcję sakralną aż do 1945r., kiedy to rozwiązano gminę ewangelicką, a jej członków wysiedlono. W latach 80. XXw. w budynku został uruchomiony warsztat stolarski, a wnętrze budynku podzielono na trzy kondygnacje. Z tego powodu wśród mieszkańców Białej funkcjonuje nazwa „stolarnia” przypisana do tego obiektu.
W 2019r. został gruntownie wyremontowany i zmienił przeznaczenie: utworzono Centrum Społeczno-Kulturalne, gdzie obecnie mieści się biblioteka z czytelnią, izba regionalna, punkt nieodpłatnej pomocy prawnej, klub seniora i sala konferencyjna; można tam również zasięgnąć informacji turystycznej.
http://www.centrum.gckbiala.pl